-
1 dowalić
глаг.• подвалить* * *сое. 1. разг. подвалить (добавить);2. komu прост. треснуть, стукнуть, ударить кого;\dowalić kijem огреть палкой
* * *сов.1) разг. подвали́ть ( добавить)2) komu прост. тре́снуть, сту́кнуть, уда́рить когоdowalić kijem — огре́ть па́лкой
См. также в других словарях:
przywalić — dk VIa, przywalićlę, przywalićlisz, przywalićwal, przywalićlił, przywalićlony przywalać ndk I, przywalićam, przywalićasz, przywalićają, przywalićaj, przywalićał, przywalićany 1. «rzucając, waląc się przygnieść, przydusić» Przywaliło go drzewo w… … Słownik języka polskiego
